Dayika Sakîne Arat ku di şerê 40 salan de 4 zarokên xwe ji dest da, tevahiya jiyana xwe ji bo aştiyê têkoşiya e.
Piştî şikestina şerê Şêx Seîd dewletê malbatên Kurdan ên wek şêx, axa, mîr, malmezinên Kurdan, alîgir û ne alîgir hemû bi gişt sirgûnê bajarên Tirkiyeyê kirin. Malbata Dayika Sakîne Arat (85) ketiye ber vê pêla sirgûniyê ya bêbext û bextreş. Bavê Dayika Sakîne Arat, Salîh Begê Hêneyî ku di şerê Şêx Seîd têkoşiyaye û li gel rê hevalên xwe li Amedê li sêdarê hatin xistin.
‘PIŞTÎ VEGERIYA GUND BÛN HEDEFA DEWLETÊ’
Dayika Sakîne Arat ku di sala 1933’an li navçeya Tavşanli ya Kutahya hatiye dinyayê û di sala 1947’an de ji sirgûnê bi malbata xwe re vedigere li ser axa bav û kalan Amedê. Dayika sakîne tevahiya jiyana xwe ji bo lêgerîna aştiyê û aramiya Tirkiyeyê li ber xwe da ye. Dayika Arat, dibêje piştî ji sirgûnê vegeriyan Amedê dîsan ketin hedefa dewletê û wiha axivî: “Piştî em ji navçeya Tavşanli ya Kutahya hatin Amedê, em destpêkê li mala apê min Şêx Heybet bi cih bûn. Em çend rojan li mala wan man. Piştre apê min em şandin gundê xwe, em zêdetirî heftiyekê jî li gundê Qamîlo ya Bîsmîlê man. Li Bîsmilê gundê bavê min yê bi navê Qerebadiran û Hacîkan man. Çend roj li ser me de derbaz bû, dewletê bi ser gundê me de girt û bavê min destgîr kirin. Em li sirgûnê man û piştî vegeriyan jî ji ber zilma dewletê xelas nebûn.”
’17 SALÎ BI MÊREKÎ 35 SALÎ RE TÊ ZEWICANDIN’
Arat da zanîn ku di temenê 17 salî de ew bi kurê xalê wê yê 35 salî re bi zorê hatiye zewicandin û wiha pê de çû: “Piştî demek dirêj, hîna ez 17 salî bûm, xalê min hat li gel bavê min û ji bo kurê xwe daxwaza min kir. Bavê min jî ez di temenê biçûk de li kurê xalê min yê 35 salî de zewicandim. Zewaca bê dil mîna ezebê cehnemê ye û malbata min ez bi awayek zindî avêtim di nava agirê cehnemê. Roj meh û sal bûn kûl, keseran derbasbûn, kurê min Cemal çêbû, ew ji bo min bû hêviyek mezin û mayînde. Min xwe pêve girêda û êdî dinyaya min bû ew. Piştî cemal keçikek min çêbû û rehmet kir. Piştî du salan û vir de xwedê keçikek din da min û min navê wê danî Şûkran. Min êdî jiyana xwe da li ser zarokên xwe. Hêvî û daxwaza min ew bû ku ez zarokên xwe baş mezin bikim û hemûyan bidim xwendin. ”
‘4 ZAROKÊN XWE JI DEST DAYE’
Dayika Arat anî ziman ku di şerê 40 salan de wê 4 zarokên xwe ji dest daye û wiha got: “Kurê min Cemal di sala 1980-1984’an li girtîgehê bi salan rastî êşkenceyan hatiye hatiye xwestin ku sucên ku wî nekiriye bigire li ser xwe. Zarokê min neaxivî. Çawa li ber xwe da dîtin. Ji ber vê yekê jî ew birçî hiştin û kuştin. Di têkoşîna 40 salan de di demên cuda de min 4 zarokên xwe winda kir û heta dawiyê ez ê li pey vê dozê têbikoşim.”
